In memoriam: Kees Nederveen
Het doet ons verdriet te melden dat een NAG-lid is overleden:
Kees Nederveen, * 1932 † 20 maart 2023
Kees heeft na zijn studie toegepaste natuurkunde zijn hele professionele carrière bij TNO gewerkt. Hij werkte daar aan onderzoeken van zeer uiteenlopende aard; zijn werk werd altijd gekenmerkt door een combinatie van een fundamentele en een pragmatische aanpak.
Kees speelde piano, klarinet, saxofoon en hoboe. De tekortkomingen van zijn klarinet en de drijfveer om een betere te ontwerpen zijn uitgemond in een promotieonderzoek “Acoustical aspects of woodwind instruments” en uiteindelijk in een leven lang onderzoek doen naar rietblaasinstrumenten. De opgedane kennis deelde hij met passie en groot enthousiasme.
Kees schreef zelf een afscheidsbericht welke eindigde met het motto: “Verbinden door vrijlaten”.
Het overlijdensbericht opgesteld door enkele vakgenoten leest u hier.
In memoriam: Fokke van der Ploeg
Het doet ons verdriet te melden dat Fokke overleden is. Fokke van der Ploeg, * 8 februari 1952 † 24 oktober 2022, is meer dan 45 jaar adviseur geweest bij Peutz. Ook na zijn pensioen bleef hij collega’s en opdrachtgevers op zijn eigen authentieke, unieke, vindingrijke en vooral positieve manier van advies en oplossingen voorzien. Hij wordt ontzettend gemist.
Van de rouwkaart: Niet alles is maakbaar. Soms is iets definitief stuk.
In memoriam: Armin Kohlrausch
Het doet ons verdriet te melden dat in de afgelopen periode een NAG-lid plotseling en veel te vroeg overleden is:
Armin Kohlrausch, * 12 december 1953 † 25 maart 2022
Hij was een vooraanstaand, veelzijdig en uitgesproken wetenschapper op het gebied van psychoakoestiek en multisensorische waarneming.
Zijn onderzoek naar ruimtelijke geluidsbeleving was een belangrijk onderdeel van zijn werk. Hij en zijn studenten hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan het begrip waarom we bepaalde geluiden met beide oren zoveel beter horen dan met één, en wat precies de grenzen zijn van die verbeterde waarneming. Hij was een pionier op het gebied van modellering van auditieve en multisensorische waarneming bij mensen en ontwikkelde in samenwerking met zijn studenten modellen die fungeren als ‘kunstmatige waarnemers’. Armin was een zeer toegewijde supervisor en mentor voor zijn studenten met een scherp analytisch inzicht. Maar boven alles was Armin een bijzonder mens, wat in zijn voorkomen al duidelijk tot uitdrukking kwam: indrukwekkend, warm en vriendelijk, oprecht geïnteresseerd in de wereld en de mensen om hen heen. Hij wordt gemist.
Op de rouwkaart stond de mooie en passende zinsnede: Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de hemel zijn tijd (Pred.3:1).
